Ceci n’est pas une pipe

Deze eerste column uit een serie over biosimilars gaat niet over biosimilars. Want eigenlijk zijn biosimilars, ondanks alle dynamiek en beeldvorming, helemaal niet zo spannend en surrealistisch. Het zijn gewone biologische geneesmiddelen die door de Europese registratieautoriteiten positief beoordeeld zijn na afloop van het patent van de originator. Niets spannends aan.

Wat de Belgische surrealistische kunstenaar René Magritte interesseerde, is het mysterie dat in de zichtbare alledaagse werkelijkheid ligt. Surrealisme werkt vervreemdend, en tegelijk is surrealisme overal om ons heen. Want vaak zijn dingen niet wat zij lijken, en spelen er op de achtergrond een wereld van andere zaken en belangen. Zo ook in de wereld van de biosimilars, terwijl er meer is wat ons bindt dan wat ons verdeelt.

Het gebruik van biosimilars is geen doel op zich. Innovatieve, biologische geneesmiddelen vinden we met elkaar erg interessant. En terecht. Deze geneesmiddelen gaan vaak hand in hand met beter begrip van ziektebeelden en specifiek daarop gerichte nieuwe behandelingen. Toch zijn er ondanks alle vooruitgang nog veel ziektes die we niet kunnen genezen. En dat is wel waar we met zijn allen naartoe willen.

Biosimilars geven ons een middel in handen om marktwerking te bevorderen als antwoord op de komst van de dure, biologische geneesmiddelen. De komst van biosimilars daagt innovatieve bedrijven uit, en vormt daardoor ook voor hen een prikkel om het óf beter óf goedkoper te doen. Kijk, daar hebben we allemaal wat aan. Dat is wat het spannend maakt, en dat is ook wat ons bindt.

Waar deze column dan wel over gaat? Over innovatie én betaalbaarheid. Want door marktwerking te stimuleren bij dure, biologische geneesmiddelen houden we de zorg betaalbaar. Zodat we als samenleving nog lang plezier kunnen hebben van alle nieuwe ontwikkelingen, zonder dat we tegen de grenzen van de betaalbaarheid van de zorg aanlopen.

Want dat is in het belang van ons allemaal: patiënten, professionals in de gezondheidszorg en de samenleving. Zullen we daarom samen de handen ineen slaan zodat innovatie en betaalbaarheid samen kunnen blijven gaan?

 

Caspar van Loosen is beleidsadviseur Geneesmiddelen management, Beroepsbelangen & ICT bij de NVZA.