Nieuw onderzoek
Noodzaak overbruggingsbehandeling bij NOAC's onderzocht
Het wel of niet toepassen van overbruggingsbehandeling ('bridging') met laag moleculair gewichtsheparine (LMWH) bij gebruikers van nieuwe orale anticoagulantia (NOAC's) die een chirurgische of interventionele procedure ondergaan lijkt niet van invloed op het optreden van cardiovasculaire gebeurtenissen binnen 30 dagen na de procedure. Wel treden er bij de patiënten die 'bridging' met LMWH kregen significant meer grote bloedingen op. Ook treden er bij patiënten die een grote procedure ondergingen meer cardiovasculaire gebeurtenissen op dan bij patiënten die een kleine of minimale procedure ondergingen.
Onderzoek
Deze resultaten komen naar voren uit een Duits onderzoek waarin 2.179 NOAC-gebruikers gevolgd werden tussen 2011 en 2013. Van deze NOAC-gebruikers ondergingen 595 patiënten in totaal 863 chirurgische of interventionele procedures. In het onderzoek werd bij ongeveer 30 procent van de patiënten een overbruggingstherapie met LWMH toegepast. De groep die geen overbruggingsbehandeling kreeg, bestond uit patiënten die de NOAC's doorgebruikten en patiënten die de NOAC's stopten. Diabetes en grote chirurgische ingrepen kwamen naar voren als onafhankelijke risicofactoren voor het optreden van cardiovasculaire events. Overbrugging met heparine gaf geen significante verandering van dit risico. Grote bloedingen kwamen significant vaker voor na grote procedures.
De Leidraad begeleide introductie nieuwe orale antistollingsmiddelen (2012) stelt dat gezien de korte halfwaardetijd van de NOAC's bij patiënten die een NOAC gebruiken overbruggingsbehandeling met LMWH over het algemeen niet geïndiceerd is. Dit in tegenstelling tot bij patiënten die een vitamine K-antagonist gebruiken.
Bron:
- Beyer-Westendorf et al. Peri-interventional management of novel oral anticoagulants in daily care: results from the prospective Dresden NOAC-registry. Eur Heart J. 2014 Jan 6.
- Orde van Medisch Specialisten. Leidraad begeleide introductie nieuwe orale antistollingsmiddelen (2012).
Laatst gewijzigd op 27 januari 2014