Doelmatig insulinegebruik 1e lijn

Doelmatig insulinegebruik 1^e lijn: een project gericht op rationeel voorschrijven van (biosimilar) insulines

Belangrijk element van het project is het in kaart brengen van de redenen die eerstelijns zorgverleners hebben om voor een bepaalde insuline te kiezen. En zijn er aanleidingen om af te wijken van de NHG-Standaard Diabetes Mellitus type 2 (2018)? Die informatie is essentieel bij de ontwikkeling van de geplande toolbox voor de eerste lijn. Huisartsen en apothekers, maar ook praktijkondersteuners, praktijkverpleegkundigen en diabetesverpleegkundigen kunnen daarmee gaan werken. Allemaal spelen ze een grote rol bij de behandeling, begeleiding en voorlichting van diabetespatiënten. De onderdelen van de toolbox worden in nauwe samenspraak met mensen uit de praktijk ontwikkeld.

Achtergrond en aanleiding

De NHG-Standaard Diabetes Mellitus type 2 (2018) geeft een duidelijk stappenplan voor de inzet van insulines bij patiënten met diabetes mellitus type 2. Voorschrijfcijfers laten echter zien dat veel patiënten een insuline buiten het stappenplan gebruiken, zoals insuline glargine 300 E/ml of insuline degludec. Daarnaast is er terughoudendheid om biosimilar insulines voor te schrijven. De biosimilar insuline glargine Abasaglar^® is al sinds 2014 op de markt, recent zijn ook biosimilar insuline lispro Sanofi^® en biosimilar insuline aspart Sanofi^® beschikbaar. En er zullen daarna nog andere volgen.

De komst van deze biosimilars is goed nieuws, want het kan door marktwerking leiden tot een forse besparing van de geneesmiddelkosten. Hierbij is er geen verlies aan geneesmiddelkwaliteit – biosimilars zijn gelijkwaardig aan het referentiegeneesmiddel. Om optimale zorg te garanderen is een goede begeleiding bij eventuele omzetting nodig. Dit vraagt wel om voldoende kennis, expertise en handvatten voor de zorgprofessionals in de eerste lijn. Met behulp daarvan kunnen we doelmatig insuline voorschrijven en patiënten begeleiden in het gebruik ervan.