Toediening van mepolizumab door patiënt zelf

Patiënten kunnen mepolizumab succesvol in het ziekenhuis en thuis zelf toedienen via een auto-injector. Dit is mogelijk een alternatief voor toediening in het ziekenhuis door een zorgverlener. Dat concluderen Bernstein et al. in een open-label, single-arm studie.

Achtergrond

Mepolizumab is geregistreerd voor subcutane toediening bij patiënten met ernstig eosinofiel astma. De toediening van mepolizumab vindt plaats in het ziekenhuis. De huidige formulering (poeder) moet in het ziekenhuis aseptisch voor toediening gereed gemaakt worden. Mepolizumab kan ook als vloeistof via een auto-injector worden toegediend. Het middel is dan reeds gereed voor toediening. Deze vorm is nog niet op de markt. Bernstein et al. onderzochten of patiënten mepolizumab veilig via een auto-injector thuis konden toedienen.

Methode

De behandeling met de auto-injector duurde 12 weken, met in totaal 3 toedienmomenten om de 4 weken. Patiënten kregen een toedieninstructie en dienden vervolgens de eerste dosis toe onder supervisie van een zorgverlener in het ziekenhuis. Ook de tweede en derde dosis dienden patiënten zelf toe, de tweede thuis en de derde in het ziekenhuis onder supervisie. Patiënten in de Verenigde Staten en Australië gebruikten een auto-injector met op het label een toedieninstructie met pictogrammen. Patiënten in de overige landen (Duitsland, Canada, Rusland en Zweden) gebruikten een auto-injector zonder pictogrammen op het label.

Resultaten

De onderzoekers includeerden 159 patiënten die ten minste 1 dosis mepolizumab zelf toedienden (104 patiënten gebruikten de auto-injector met pictogrammen; 55 zonder pictogrammen). 99% van de patiënten die de auto-injector met pictogrammen gebruikte, diende de derde dosis succesvol toe. Van de patiënten die de auto-injector zonder pictogrammen gebruikte, was dat 98%. In totaal waren er 2 patiënten die de derde dosis niet correct toedienden, zij kozen een verkeerde toedienplaats (bovenarm in plaats van dij of buik). Van de patiënten zou 98% (auto-injector met pictogrammen) tot 100% (auto-injector zonder pictogrammen) de auto-injector aanbevelen voor ander patiënten met astma.

Discussie en conclusie

De auteurs concluderen dat toediening van mepolizumab door de patiënt via een auto-injector mogelijk een geschikt alternatief is voor toediening in het ziekenhuis door een verpleegkundige. De auteurs noemen als beperking van deze studie het kleine percentage adolescenten en patiënten van 65 jaar of ouder. Verder kan er selectiebias optreden, omdat alleen patiënten geïncludeerd zijn die bereid waren om thuis te injecteren.

Belang voor de praktijk

Mepolizumab is een behandeloptie voor patiënten met ernstig eosinofiele astma. Momenteel gaan patiënten eens per 4 weken naar het ziekenhuis voor een nieuwe toediening. Ook de andere IL5-remmers, benralizumab en reslizumab, worden in het ziekenhuis toegediend. Als patiënten mepolizumab ook thuis kunnen toedienen, bevordert dit het patiëntgemak. In een eerdere studie is aangetoond dat mepolizumab als vloeistof een gelijkwaardig farmacokinetisch profiel heeft als de poederformulering (Shabbir, 2019). Toediening via een auto-injector lijkt een gunstig alternatief voor toediening in het ziekenhuis. Daarbij moet uiteraard wel gekeken worden welke patiënten daarvoor in aanmerking zouden komen. 

Belangenverstrengeling

Deze studie is gefinancierd door GlaxoSmithKline, de fabrikant van mepolizumab. Diverse auteurs hebben financiële banden met GSK.

Bron

Bernstein D. Usability of mepolizumab single-use prefilled autoinjector for patient self-administration. J Asthma. 2019:1-12.